Ölüme Karşı Kadını Memleketimin Kor gibi düşer haberi Bilinmez mi yüreğe Aldım haberini karanlıkların ve de tozunu rüzgarın. Yürünmez mi şimdi kalbin en ücrasına Birkaç perçem örtü kalmıştır Alır rüyasına Örter başını, girer yürürlüğe Dumandır burunda tüten Bir yar sevmiş bulut İçi gökyüzü, dışı ten Kucağında tüm renkleriyle umut Yok mu hiç seveni Kaldı mı içindeki güneşten bir ısı? Yok mu kalbinden kahveye damlatacak bir sızısı? Ah şu toprak... Giderse kurşun ve delinirse yaprak Gelmez geri Kor gibi düşer haberi bilinmez mi yüreğe Yırtıp atarlar örtüleri Bir perçem sızı alır Bir tutam göğüs Biraz da sır Dokunacak bir şey bırakmaz elinde Bir tek ismi kalır Bir de bilinmezlik yüreğinde... Kâlemî
Kayıtlar
toplum etiketine sahip yayınlar gösteriliyor