Anlambazlar

Harp ortasında soğuk bir iniltiyim ben oklar gövdemde ılık bir sürek ve alnımda kimsesiz bir bayrak kendimi kendime teslim ederek Mataramda bir çocuk boğuluyor ben ölürken Çığlığı suyla katık Ben Bir intihar süsü olmalıyım eskiden Aklım tersten tutulan bir hançerdir Aklım… Mızraklarım kanatır güneşin şenliğini Atlar göğsümde tepinir Kamalı da bir zeybek gibi vurulur Durulur kanım meydanda kılıcımla Birden beliririm Çocuklar benim içimdedir ‘Biri de yardım etsin’ diyerek ünlemleri kızgın yağda eriterek kanımda saniye çubuğu gibi titrek Bir karanfil gözlerinde, giderek soluyor. Yanık hep tenleri Kimse yardım etmiyor, Ey kimsesizler kimsesi! Doğu’nun hep böyle midir uçsuz diyalektiği? Harabelenmiş vicdanım yanık İsli haberlerim okunmuyor göçmüş alnımdan yazgım Ben Bir doğum sancısı olmalıyım Çok eskiden.                   Kâlemî                                           

...Adalet'e yazsam seni Kızar mısın bana Ya da küser misin Hiç barışamadan Değer mi kaybeder yoksa Güzelliğin,gülüşün,asaletin... Bakmak istemez mi adalete gözlerin Hiç bakışamadan Eğer üzdüysem seni kızdıysan Milletin gözünde değerin Senin gözünde düştüyse değerim Kızma bana adımı koyana kız Adım sıradan Soyadım sıradan... "Kadere dönüştüren nedir                 Sıradan bir yolculuğu..."                                        Sıradan