Anlambazlar

UNUTMAK HATIRLAMAKTIR He unuttum dediğim anda Tekrar tekrar hatırladım seni. Kızıl dudaklarını, sarı saçlarını, Kahverengi gözlerini... Gözlerimle gördüğüm meleksi seni; Gözlerinde gördüğüm sırılsıklam beni Her duyduğumda hatırlatır bana O ince sesin.                                  SAĞIR

Şu ölümlü dünyada insani duyguların katili gibi hissettiğim çok oldu.Hatta insan gibi hissetmediğim…Kafamın içindeki pazar boşluğunda  ‘‘İnsan nedir?’’ sorusu yankılanırken,kan gövdeyi götürür. Gönülsüzce,farkına dahi varmadan katiliyiz duygularımızın.Egonun eyerine hakim olamıyor,insanoğlu. Ben sevdasının peşi sıra ,doludizgin koşmaya hazır.İntihara meyil edenler dahi kendilerini,bu yaşlı dünyanın kederinden kurtarıyor . Havva’nın elmayı ısırmasından mı bu haldeyiz ? Elma mıdır tüm bu şerliğin anası ? Elmanın zehri insanın damarlarına  sinmiş,buram buram gaddarlık kokutuyor kanı.Tanıdıkça bu zehri ümitsizlik çöllerinde yavaş yavaş kavrulacaksın. Ha oldum ha olacak,derken akıl sağlığın da uçup gidecek.Kafanı taştan taşa vur! Böyleyiz.Zehir mutlak,insan zalim... Masallardaki benzeşlerimiz ziyadesiyle mahfuz.Yolunu bilmeyen bir toz zerresi dahi utanır,pisliğinden.Tasvir edilen insan buysa,insan mıyız bizler? Bazı zamanlar cellat,bazı zamanlar kabirci oluveriyorsun.Nefes

Kışın Ortasında Bahardan Kalan Bir Anı, Durum: Aynı Elini eteğini çekti kıyıdan dalgalar Nergisler eğdi boynunu okşamıyor rüzgâr Sükût içinde kuşlar yuvaları talan Bir nisan sabahı süzülmüyorsa kalplere güneş Bu bahar yalan.                          Ahû

İLK DEFA OTOBÜSTE KONUŞTUM Her gün okula giderken Otobüse ilk önce biner İlk önce koltuğu kapardım Sonra onun bineceği durakta kalkar Ona yer verirdim Her gün onun yerini gözlerdim Bir gün otobüs çok dolu geldi Ben yer tutamadım Durağa yaklaşınca Özür dilerim’ imi hazırlamıştım ki O gün okula gelmedi Konuşmadım vardı Tam konuşacaktım Talih gülmedi... “ Hayat bir köşe kapmaca Köşeni kaptır da gör Düşene dost olur sanma Hele bir aşık ol da gör. “                                           SIRADAN

Konuşmasını bilmiyorlardı ve yanlış yerden sustular. Kalemî