Kale İşte Bu son düşüşü bir kalenin İpince, zarif bir kılıcın önünde Geçtiğim her merhalenin şimdi üzerinde ölüyorum. Bir ağaçkakan şakağımda İki duvar aşıyor çizgilerini Çöken tavan. İki söz arası belin Öyle tazyikli okyanus kusar bir insan... Her düşüşü bir kalenin Enkaz altında çektiğimiz duman İpince zarif bir kılıcın önünde İşte Benim ucum kör bir kalem İşte -Öl! Öl! Öl! Dramasıyla aklımda binlerce çiçek Şehrin betonlarından salamadığım toprağa köklerimi çekerek Çağırıyor çiçekler beni: Öl! -işte yine- -dizler çökünce gırtlağından kan püskürür insanın duvarlar arasında kalır siz bilmezsiniz siyasî propagandalar üzerinden bir bulut misali habersiz geçer kaydını düşer kırılan dizler ve küsülen denizler- Ölemiyorum bir türlü İpince, zarif bir kılıcın önünde, Ey Kalemî! Sana ey diyor yardan ibaret hükmün İşte B