Yazan: -
Kale

İşte
Bu son düşüşü bir kalenin
İpince, zarif bir kılıcın önünde
Geçtiğim her merhalenin
şimdi üzerinde ölüyorum.
Bir ağaçkakan şakağımda
İki duvar aşıyor çizgilerini
Çöken tavan.
İki söz arası belin
Öyle tazyikli okyanus kusar bir insan...
Her düşüşü bir kalenin
Enkaz altında çektiğimiz duman
İpince zarif bir kılıcın önünde
İşte
Benim ucum kör bir kalem
İşte -Öl! Öl! Öl!
Dramasıyla aklımda binlerce çiçek
Şehrin betonlarından salamadığım
toprağa köklerimi çekerek
Çağırıyor çiçekler beni:
Öl! -işte yine-
                   -dizler çökünce gırtlağından
                    kan püskürür insanın duvarlar
                    arasında kalır siz bilmezsiniz
                    siyasî propagandalar üzerinden
                    bir bulut misali habersiz geçer
                    kaydını düşer kırılan dizler ve
                    küsülen denizler-

Ölemiyorum bir türlü
İpince, zarif bir kılıcın önünde,
Ey Kalemî!
Sana ey diyor yardan ibaret hükmün
İşte
Bu son düşüşüydü bir kalenin
Gördüm.                  

                                Kâlemî
                 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Pinokyo

Yazan: -
Resim
Bana bir yalan söyle Pinokyo Telaşa kapılıp sesinin talaşlarıyla savrulan Savulan Güleç yüzlerle korkan avurtları doldur yalanla Ne olur bir gün bana bir yalan söyle Pinokyo Seni kendi uzvumdan yapacağım Bana bir yalan söyle Zamanın serin bahçelerinde suskun anlarda Ahşap evlerde, yeşil bir pencerede bir bakışlar güruhu derin O yağmura çalan koku yok yaşayanlarda Korkunun yatağında yerin yok senin Küflenen çarpık sözlerin geceleyin yeşil bir ıslık Bana artık bir yalan söyle Pinokyo Öldüler yasinlerle yaşayan bir gecenin misafirleri Öyle tatsız, gerçeğin fecri bile egzoz dumanlarıyla gri İhanetten beri gerçeğin gerisin geri gidişi gözlerimde Bana bir yalan söyle Tahtadan bedenin bir köprü olsun uzayıp Bana bir yalan söyle Pinokyo, seni darağacından yaptım Yalanların en safını sen söyle diye Bir sandık gibi kullandım bu bedeni                          -senin gibi tahtadan- Durmadan Yırtıp bendimi yâre gidiyorum tek vücut Hallaç’ın
Devamı

Devrim Horlu Söyleşisi

Yazan: -
Özgeçmiş: Devrim Horlu  12 Mart 1988 yılında İstanbul’da dünyaya gelmiştir. Şiir ve öyküleri Varlık, Lirik, Akatalpa, Şiiri Özlüyorum, Güney, Adalya dergilerinde; Boşluk, Yoz ve Galapera fanzinlerinde yayımlanmıştır. “Gölgeler Çürürken” adlı dosyasıyla 2017 Yaşar Nabi Nayır Gençlik Ödülü’ne, “Boşluklara Doğru” adlı dosyasıyla 2018 Ali Rıza Ertan Şiir Ödülü’ne layık görülmüştür. (kidega.com) Sorular: En 1. Soru: Günümüzde şiirin kendine geniş yankılar bulabildiği bir kamusal alandan bahsetmek zor. Buna rağmen, kendinizi ifade etme aracı olarak neden şiiri seçtiniz? Şiir ve şairlik sabır gerektiren bir süreç diye biliyoruz, bu sabrı çekmenizdeki ana etken, sizi vazgeçirmeyen şey nedir? 1- Bir söyleşinizde " Kutsallaştırdığınız şey karşısında ezilirsiniz." diyorsunuz ve bu aslında klasik şair anlayışından oldukça uzakta bir söylem. Bizim bildiğimiz, "insan iddiasından vurulur" sözü Sezai Karakoç'a aitken, Sezai Karakoç'un kendisi bir iddianın peşinden koşan bir
Devamı
Yazan: -
Çarşamba Şiiri 'Darılmak değil, Sarılmak Sana' Belki bir gece görsen beni rüyanda Aşk bahsimi anlar, özler, güler de gelirsin Nefes sesi, omzum, belin ah sarılmak sana Bir sarılsak hepsi geçer, unutma sen şiirsin İyiliğin için gülüm, elinden tutup hatırla Şiir olmanın suçu olmaz, ah sen de bilirsin Ne güzeldir, belinden tutup sarılmak sana...                                                                    Kâlemî
Devamı