NEFRET SÖYLEMİ

Yazan: -
Ben
Bir uzun hecenin yitiğiyimdir,
Sindirilmiş bir gün batımı şehrin seslerinden
Vaktiyle okunan
'Kâinat kadar uzun, kâinatı uzun kılan.'
Sana aşkım yaradılış noktandan peyda
Beni bir şey üretiyorum sanma
Üzerinde kıymıklar barındıran bir tahtadan ibaretken
Kıyametin evvelinde dümdüz olurken dünya
Dünyanın başına el veren bir sızı olsa gerek
ince bir sızı, bir sızı, sızı, ipince
üzülüp sevinince
Sızıyorsa nefretler sızlayan yerlerimden
bir sızı durdurası dünyayı. 

Ve her yaşam saatinin başlamasıyla nefret söylemleri,
Kim ister
Derimin altındaki etten suretimi göstermemi?
Yaradılış ki hangi sızıdır sezgisi midir yaşamanın
Çıplak bir yaşamak ancak dünyanın başındaki noktada
Soyunmaksızın soyunduğumuz, kadınların ve erkeklerin
-ki soyunabilir miyiz yapışkan şeylerinden gözlerimizin ve
yağlarımızın eteklerine sıçtığımız dağlarımızın-
nefret çıkasıydı birinin kursağından kim bilir hangimizin
yaratıldıktan önce miydi, yoksa derinin altında mı gizliydi
belki de o unuttuğumuz sızının gölgesiydi örtünmek
örtünmek nedir kalkması mı ortadan görüntülerin
hakikatin
sızılar anılınca ve ah deyince gök ve sen
ve ben
Ve canına değecekse insanların
Nefret ediyorum, şimdiden
Unutulmuş bir şeyimdir belki de ben
Bir sızı diyorum kaldıracıdır dünyanın 
Oyuktur inancımız hırsımız
İlk gülüşte kitaplarda kalır doğum sızısı
Sızıya ne mümkündür hakiki bir biat
Ve unutmak
Unutmak kalın, kalındır unutmak ve kalın
Unutmak
göbeğidir çağın
Böylece dağlar ve nehirler istiyorum bir tek
Hüznün sızısına varıncaya kadar
Çekince sızıyı aşktan
Islayınca sevgilimin yüzünü...
Hüzün ki aşkın anahtarıdır
Ne kadar sevsem de hayatı
On parmağımda on hüzün vardır.


 Kalemî

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

The Poem Of The Middle Earth

Yazan: -
All that is gold does not glitter, Altın olan her şeyin yanmaz feri  Not all those who wander are lost; Kaybetmemiştir her gezgin yolunu The old that is strong does not wither, Kudretpenah ihtiyar solmaz kolay beri Deep roots are not reached by the frost. Derinlere uzananan kök atlatır donu From the ashes, a fire shall be woken, Küllerinden, bir ateş uyanacak yeniden A light from the shadows shall spring; Gölgelerin içinden bir ışık çakacak Renewed shall be blade that was broken, Kırılan kılıç dövülecek yine yitiğinden The crownless again shall be king. [1] Taçsız olan, kral olacak yeniden. J.R.R Tolkien Çeviri:O.T.K
Devamı

Dağılganlaştıramadıklarımızdan

Yazan: -
Gece karanlık                  Ve ben dağılmış                                        Yürüyorum Rengim bir renge bürünmüş –bilinmez- Sürgün bir renk çalmışım renklerden Gece karanlık                    Ve ben dağılmış                                          Yürüyorum Yalnızlık içime akmış saatler sürüp giderken Yalnızlık bende ezelden saklı bir dürtü Şehrin ortasında bir fidan mıyım bazen Ya da bir duman gibi sinmişim şehre bu gece Gece karanlık                 Ve ben dağılmış                                      Yürüyorum Bilinmez bir ürpertiyim belki Karnı çatlamış siyah bir at, yılkı Sabaha çıkıp ölümü atlatmış bir ölümlüyümdür Soğuk bir rüzgâr giren bel boşluğundan Düşünmek bildiğin, bana züldür Girmişim bilinmezliğe çıkışım bilinmez ne zaman Bırakılmış bir şeyler var geceye Yetim şeyler Bırakamam gönlümü avluya Vazgeçemem aşktan, şaşkın bir izdir ruhum Düşünüp yürüdükçe sanki Bir anlık siyah akıyor terim Gece karanlık    
Devamı

Inter'siz Rail

Yazan: -
Resim
Inter'siz Rail Bir pazar sabahıydı. Bir hafta öncesinden almıştım biletimi. Manisa'dan Uşak'a tren ile gidecektim. Yol hatırladığım kadarı ile beş saat sürüyordu. Sabah saat 8 sularında garda trenin gelmesini bekledim. Her zaman olduğu gibi rötar yaparak geldi. İçim kıpır kıpırdı yine de, tren yolculuklarına bayılırdım çünkü. Herhangi bir yere gitmenin en uzun yoluydu trenler ama yolda giderken başka hiçbir ulaşım yolu ile göremeyeceğiniz manzaralar armağan ediyordu size,  gün batımında kaydedilen şu saniyeler gibi: Açıkçası bana huzur veren anlardan biriydi. Trene bindiğimde fark ettim ki bulunduğum vagonun kliması bozukmuş, aylardan Temmuz olması nedeniyle de vagondaki insanlar diğer vagonlara gitmişlerdi. İnsanın içinde bir his olur da anlatamaz ya, işte o his benim için yalnız kalmakmış. Koskoca vagonda tek başıma sessiz sedasız yolculuk yapmak öyle güzeldi ki... İstediğim gibi dolaşabiliyordum ya da ağlayan bir bebeğin sesini duymak zorunda kalmıyordum ora
Devamı