Bank

Lacivert yazgılıdır gök, arkasında bir kitap
Göğe ince bir hilâl çizmişti Rab.
Hasretim kuruyordu bir çamaşır ipinde
Hilâli izlerken kayboldum.
Bir sayfadan süzülüp düştüm dünyaya.
Sökülüp kondum bir bankın tahtasına
Yerde değil, sanki gökte oturdum.
Yanımda iktidar yanlısı bir dede
Ağzında muhalefet suyu bir yudum
İnsanlar doğup ölüyordu bu bankın çivilerinde

Ben kendi çölümün kumlarına hasretim
Bu cennette belli bağlı basiretim.
Lakin ne adam suyu yutabildi
Ne de su kirlenmeden durabildi
Çalkantılarla geçti birkaç saat,
İşkence
Kurtulmak için sevdiğim kadını
Sayıkladım sayıkladım durdum,
Bir türlü bitiremedim beş harflik adını.

Göğe ince bir hilâl çizmişti Rab,
Çaresizdim kendini hatırlatana dek kitap.
Çamaşır iplerinde kurudum rüzgârla
Esmeye koyuldum, kulaklarda bir uğultu
Sevgilimin doğduğu yerden sevgimin battığı yere doğru.
                                                         Kâlemî

                     


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

The Poem Of The Middle Earth

Dağılganlaştıramadıklarımızdan

Inter'siz Rail