Eşhedü

Gün ışığı vurunca görünür
Yanıp sönen toz zerreleri
Beni güllerin açtığı son yerlere sür
Yetmez bitik mürekkebimle beni
görünür kılmaya güneş
Bana kardeş gelsin ölüm
Ve İbrahim'e ateş
Gördüm
Düşmeyegörsün hele bir dal göğsümden içre
Büyütürüm, toprak gibidir benim göğsüm
Sür beni güllerin merhaba dediği yerlere
Bırak yanımda kalsın ölüm
İbrahim yanıyordu
Gördüm
Kaçtım bir bulutun gözüne,
Bir yağmur konuştu sonra aşk adına
Gül kalmamış diyordu;
Cennet ayaklar altında.

                              Kâlemî

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

The Poem Of The Middle Earth

Dağılganlaştıramadıklarımızdan

Inter'siz Rail