MELEK

Başıma üşüşen dertler,
Sen gider gitmez konuk oldular.
İki gecedir karanlık odalar
Zindan oldular,sabahları ışıkları yakar oldum.
Çok mu üzdüm seni?
Ne bu meleklerin bana kini?
Sabahları kapıda, çatık kaşla karşılıyolar beni.
Sokağın başında çelme takıyor biri.
Ayrılığın acısında kahrolmuş zaten kalbim.
Ben değilim terkeden halbuki.
Ayaklarım sürünmekten oldu
Çöldeki bedevi...
Bu halde arkadaşlarının çektirdiği acılar...
O halde,
Özür diliyorum.

                                     41.ÇERİ

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

The Poem Of The Middle Earth

Dağılganlaştıramadıklarımızdan

Inter'siz Rail