Put

Aynalarda sırrım, dikiliyorum
Eteklerimde bir yığın ben
Göğüs sabit, gözlerde kum
Sanki zamandan amansız bir kesit
Öylece dikilirken
Kimi vursalar kurşun sektiriyorum
Feryat bir kuşun belki
Bilmiyorum
Gökler, biraz yorgun
Rüzgârsız geliyor korkum
Âh yarim...
Bana 'ey!' diyor bir yığın ben
Balta mı beklediğim?
İçimde son bir tebessüm
                       Belki İbrahim
Bir yâre benziyor ölüm
     Belki rahman, belki rahim
                           

                            Kâ lê mî

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

The Poem Of The Middle Earth

Dağılganlaştıramadıklarımızdan

Inter'siz Rail