Ellerimle Gördüm

Ben taşlarım zulmün camlarını sen
   Merdivenleri hayata sar
Ben doldururum içimle akşamlarını sen
   Aç taç yapraklarını gelmeden bahar
Yetmez mi kokun
   Zamanın içinde onulmaz bir akış
                    bir ev gibi
Biter mi hiç seni sevmek
   Yenilen meydanda bir söylev gibi
Ben boyuyorum merdivenleri
   Sen yeter ki sarıl
Ellerimde tel tel kahverengi
   Ellerim harıl harıl...

                      Kâlemî

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Pinokyo

Devrim Horlu Söyleşisi