Pinokyo

Yazan: -
Bana bir yalan söyle
Pinokyo
Telaşa kapılıp sesinin talaşlarıyla savrulan
Savulan
Güleç yüzlerle korkan avurtları doldur yalanla
Ne olur bir gün bana bir yalan söyle
Pinokyo
Seni kendi uzvumdan yapacağım
Bana bir yalan söyle
Zamanın serin bahçelerinde suskun anlarda
Ahşap evlerde, yeşil bir pencerede bir bakışlar güruhu derin
O yağmura çalan koku yok yaşayanlarda
Korkunun yatağında yerin yok senin
Küflenen çarpık sözlerin geceleyin yeşil bir ıslık
Bana artık bir yalan söyle
Pinokyo
Öldüler yasinlerle yaşayan bir gecenin misafirleri
Öyle tatsız, gerçeğin fecri bile egzoz dumanlarıyla gri
İhanetten beri gerçeğin gerisin geri gidişi gözlerimde
Bana bir yalan söyle
Tahtadan bedenin bir köprü olsun uzayıp
Bana bir yalan söyle
Pinokyo, seni darağacından yaptım
Yalanların en safını sen söyle diye
Bir sandık gibi kullandım bu bedeni
                         -senin gibi tahtadan-
Durmadan
Yırtıp bendimi yâre gidiyorum tek vücut
Hallaç’ın Mansur olduğu geceye
Bana bir dilek tut
Pinokyo
İçimde ne oluyorsa bu karmaşa
Dünyada da o
Bana bir yalan söyle
Pinokyo
Geçireyim ölülerimi karşıya
Balina ve Yunus
Sen ki tattın balinanın karnını
Burnun uzamayacaksa ne olur sus

Pinokyo, bana bir yalan söyle

Kâlemî

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

The Poem Of The Middle Earth

Yazan: -
All that is gold does not glitter, Altın olan her şeyin yanmaz feri  Not all those who wander are lost; Kaybetmemiştir her gezgin yolunu The old that is strong does not wither, Kudretpenah ihtiyar solmaz kolay beri Deep roots are not reached by the frost. Derinlere uzananan kök atlatır donu From the ashes, a fire shall be woken, Küllerinden, bir ateş uyanacak yeniden A light from the shadows shall spring; Gölgelerin içinden bir ışık çakacak Renewed shall be blade that was broken, Kırılan kılıç dövülecek yine yitiğinden The crownless again shall be king. [1] Taçsız olan, kral olacak yeniden. J.R.R Tolkien Çeviri:O.T.K
Devamı

Dağılganlaştıramadıklarımızdan

Yazan: -
Gece karanlık                  Ve ben dağılmış                                        Yürüyorum Rengim bir renge bürünmüş –bilinmez- Sürgün bir renk çalmışım renklerden Gece karanlık                    Ve ben dağılmış                                          Yürüyorum Yalnızlık içime akmış saatler sürüp giderken Yalnızlık bende ezelden saklı bir dürtü Şehrin ortasında bir fidan mıyım bazen Ya da bir duman gibi sinmişim şehre bu gece Gece karanlık                 Ve ben dağılmış                                      Yürüyorum Bilinmez bir ürpertiyim belki Karnı çatlamış siyah bir at, yılkı Sabaha çıkıp ölümü atlatmış bir ölümlüyümdür Soğuk bir rüzgâr giren bel boşluğundan Düşünmek bildiğin, bana züldür Girmişim bilinmezliğe çıkışım bilinmez ne zaman Bırakılmış bir şeyler var geceye Yetim şeyler Bırakamam gönlümü avluya Vazgeçemem aşktan, şaşkın bir izdir ruhum Düşünüp yürüdükçe sanki Bir anlık siyah akıyor terim Gece karanlık    
Devamı

Inter'siz Rail

Yazan: -
Resim
Inter'siz Rail Bir pazar sabahıydı. Bir hafta öncesinden almıştım biletimi. Manisa'dan Uşak'a tren ile gidecektim. Yol hatırladığım kadarı ile beş saat sürüyordu. Sabah saat 8 sularında garda trenin gelmesini bekledim. Her zaman olduğu gibi rötar yaparak geldi. İçim kıpır kıpırdı yine de, tren yolculuklarına bayılırdım çünkü. Herhangi bir yere gitmenin en uzun yoluydu trenler ama yolda giderken başka hiçbir ulaşım yolu ile göremeyeceğiniz manzaralar armağan ediyordu size,  gün batımında kaydedilen şu saniyeler gibi: Açıkçası bana huzur veren anlardan biriydi. Trene bindiğimde fark ettim ki bulunduğum vagonun kliması bozukmuş, aylardan Temmuz olması nedeniyle de vagondaki insanlar diğer vagonlara gitmişlerdi. İnsanın içinde bir his olur da anlatamaz ya, işte o his benim için yalnız kalmakmış. Koskoca vagonda tek başıma sessiz sedasız yolculuk yapmak öyle güzeldi ki... İstediğim gibi dolaşabiliyordum ya da ağlayan bir bebeğin sesini duymak zorunda kalmıyordum ora
Devamı