Şimdiki Zaman Kipi

Yazan: -

Ä°lgili resim


Göğün bulutsuz köşelerinden –usulca- bir tutam ‘şimdi’ alıyorum. Bir dilbilgisi kitabının aşık olunmuş, hor görülmüş, ders dinlenmemiş köşesine karalamalar çizilen sayfasıyla gerçekleşmeyecek hayallere benziyor. Kaşları –sevimli- bir dal parçası gibi hafiften çatılı bir kız çocuğuna benziyor, babasına hep kırgın. Bilmiyorum, neden geçmişe ulanınca nefret fışkırtır kimisi şimdi’den, bir horlama değil midir kin? Noktalama işaretlerinin adeta bir karın boşluğu olan şimdiki zaman, annelerimizin ölümün iticiliğine yutkunarak, evlerinin camlarını silerken, camdan gelip bilincimizi yırtan ‘vıyk’ sesidir. Kirpiğe bulaşıp sonra düşen o kararsız, hıçkırıkları sessizce biriken damlaların, damlaların ardından hayatın sansürlenmesi, şokun ilk hali yani, kırgınlığın doğum günü, sonra’nın uzaklığına verilen tepki… O an, o sabah serinliğiyle saat on buçuk güneşinin uzaktan selamlaştığı, sarı ışıkların gecede yoğunlaşan aşkı sabaha taşırcasına yüzünü okşayıp uyandırdığı tatil sabahlarıdır… Ve hiçbir zaman bir dizi figüranı olmaktan kurtulamayacak çatık kaşlı sürücülerin otoban sesine alışması ve lap diye öpmesi ânıdır on sekiz yaşında bir kızın on sekizine basan bir oğlanı… Yani şimdiki zaman; aniden genze kaçan yutkunukların, diyaframdan gülüşlerin diasporasıdır adeta. Şimdiki zaman hem tektir, hem çoğul. Senin beyazlığın kadar beyazdır,
                                                yaradılış kadar sınırsız.
Şimdiki zaman,
                              sen ‘yap!’ diye vardır.


O.T.K

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Pinokyo

Yazan: -
Resim
Bana bir yalan söyle Pinokyo Telaşa kapılıp sesinin talaşlarıyla savrulan Savulan Güleç yüzlerle korkan avurtları doldur yalanla Ne olur bir gün bana bir yalan söyle Pinokyo Seni kendi uzvumdan yapacağım Bana bir yalan söyle Zamanın serin bahçelerinde suskun anlarda Ahşap evlerde, yeşil bir pencerede bir bakışlar güruhu derin O yağmura çalan koku yok yaşayanlarda Korkunun yatağında yerin yok senin Küflenen çarpık sözlerin geceleyin yeşil bir ıslık Bana artık bir yalan söyle Pinokyo Öldüler yasinlerle yaşayan bir gecenin misafirleri Öyle tatsız, gerçeğin fecri bile egzoz dumanlarıyla gri İhanetten beri gerçeğin gerisin geri gidişi gözlerimde Bana bir yalan söyle Tahtadan bedenin bir köprü olsun uzayıp Bana bir yalan söyle Pinokyo, seni darağacından yaptım Yalanların en safını sen söyle diye Bir sandık gibi kullandım bu bedeni                   ...
Devamı

Devrim Horlu Söyleşisi

Yazan: -
Özgeçmiş: Devrim Horlu  12 Mart 1988 yılında İstanbul’da dünyaya gelmiştir. Şiir ve öyküleri Varlık, Lirik, Akatalpa, Şiiri Özlüyorum, Güney, Adalya dergilerinde; Boşluk, Yoz ve Galapera fanzinlerinde yayımlanmıştır. “Gölgeler Çürürken” adlı dosyasıyla 2017 Yaşar Nabi Nayır Gençlik Ödülü’ne, “Boşluklara Doğru” adlı dosyasıyla 2018 Ali Rıza Ertan Şiir Ödülü’ne layık görülmüştür. (kidega.com) Sorular: En 1. Soru: Günümüzde şiirin kendine geniş yankılar bulabildiği bir kamusal alandan bahsetmek zor. Buna rağmen, kendinizi ifade etme aracı olarak neden şiiri seçtiniz? Şiir ve şairlik sabır gerektiren bir süreç diye biliyoruz, bu sabrı çekmenizdeki ana etken, sizi vazgeçirmeyen şey nedir? 1- Bir söyleşinizde " Kutsallaştırdığınız şey karşısında ezilirsiniz." diyorsunuz ve bu aslında klasik şair anlayışından oldukça uzakta bir söylem. Bizim bildiğimiz, "insan iddiasından vurulur" sözü Sezai Karakoç'a aitken, Sezai Karakoç'un kendisi bir iddianın peşinden koşan bir...
Devamı
Yazan: -
Şairin Gözyaşları Serçenin göz yaşlarını hep yazdılar Şairin göz yaşlarını kim yazar? Ağlamak istiyorum dereler boyu Hepsi bir görüntüde Mazi ırmaklarını görünce oldu Aşınan yatağın sulandırdı gözlerimi Ve bu çirkin mahalde ellerim buz gibi, Hava soğuk, Gövdemden kesilen bu bankta oturuyorum, Sesim boğuk. Bu denli üşümek havadan gelmez, kesin Ben güneşte yanarken Başkasına kaç kez söyledin? Ben ağlamak istiyorum yine Sevgi Kalbinden damar almış bir adamın sesi bu Ben ağlamak istiyorum yine Oysa ben İzmaritler gibi ayağımın dibinde Ben ama ezilmek değil Sadece yanmak istiyorum. Yalan olmalı acılar, yalan, biliyorum Çünkü ben de söylüyorum. Toprağın kokulu tadı işledi tenime İşte sırf bu yüzdendir Bu yüzdendir havamdaki ölüm kokusu Ve ölümün şiirimdeki korkusu Tavandaki aşk işkenceleri Hepsi mutluluğa yaltaklanmıştı bir zaman Mutluluğun kendisi Şimdi kendi içinde üzgün. Güvercin sürüleri gördüm göğün köşesinde Gölgeden kanatlarıyla hepsi üstümden uçtu...
Devamı