Anlambazlar

Bilardo topları gibi dağıldık dört bir yana We've scattered to the four winds like billiard balls. Ve şimdi biz göç yollarında... And now we are on our ways to migrate... Söyleyin dağlara, rüzgara {Tell to the mountains, the winds,} Yurdundan sürgün çocuklara {To the children exiled from homeland.} Düşmesin kimse yılgınlığa {Nobody falls to be intimidated.} Geçit vardır yarınlara {There is the passage into the future.} Göç yolları göründü bize {Migration routes seemed to us.} Görünür elbet {It might seem.} Göç yolları bir gün gelir döner tersine {Someday migratory routes reverse.} Dönülür elbet {It might be turn.} En büyük silah umut etmek,  {Hope is the biggest weapon,}  Yadigar kalsın size {It stay with you.} Yol verin kanatlı atlara {Give way to winged horses.} Sürgünden dönen çocuklara {For the children returning from the exile.} Ateşler yakın doruklarda {Let's light a fire on peaks.} Geçit vardı

And life links us with a little linker named 'who we are'  The ropes or the threads of mine  goes out from my eyes to capture                                                     the leaves                                                                  to leave                                                                       the life                                                                               I live. 'Therefore I am' who said that once? Whereas I'm thinking but not among you and in your side            hide myself among the words' magic            I can't count on making logic,       side by side: existence and being nothing. O.T.K

      İnsanlar mı bizi üzen, yoksa bizim kurduğumuz hayallerin çarşıya uymaması mı? Çok uzun bi ömrüm olmamasına rağmen aklım erdiğinden beri hayal kırıklıkları ile dolu bir çok zaman geçirdim. Dostlarınıza, eşlerinize, sevgililerinize veya büyüklerinize sevginizi göstermek konusunda hiç zorlandınız mı ya da birden bütün sevginizi gösterip de onları kendinizden uzaklaştırdınız mı hiç? Eğer siz de içinizden gelen derin, anılarla ve hayal kırıklıkları ile dolu bir nefes ile evet dediyseniz merak etmeyin yalnız değilsiniz. Bazen geceleri oturup bundan birkaç yıl, saat ya da ay önceki bir hatanız uykunuzu kaçırdı mı, sırf karşınızdaki kırılmasın diye alttan aldığınız oldu mu? Eğer yine cevabınız evet ise merak etmeyin yine yalnız değilsiniz. Peki bunlara neden olan şey ne acaba? Bizim aklımızın çalışma şekli mi yoksa duygularımızın mantığımızdan önce çalışması mı? Normal insanlar gibi neden sevgimizi düzeyli bi şekilde gösteremiyoruz, neden "seviyorum" diyebilmek için elimizde

Bir çiviyi çakar gibi just like banging a nail, Vura vura günlere by banging on days Dörtnala gidiyoruz, dörtnala gidiyoruz we are galloping, galloping we are Bizi bekleyen yere, bizi bekleyen yere trough the place that waits for us, waits for us Halimize şükran mı, isyan mı etmeli? shuld we be thankful or deny it Bütün ömür bir rüyaysa if the whole life is a dream Uyanıp kalkmamalı mı? shouldn't we awaken and get up? İşte geldik gidiyoruz, bilinmez bir diyara here we are and still going on, to unpredictable lands Eskiden karpuz idik, şimdi döndük biz hıyara we were brainless rocks once, now we turned into sands  Bir ayvayı işler gibi just like imprinting a quince Isır ısır ömrümüzü biting and keeping biting our lives Bir girdapta dönüyoruz, yaşamadan  günümüzü we're turning in a swirl, without living our cheer Deli gibi kutluyoruz yılbaşı, doğum günümüzü celebrating new year

Is it wet and silent, my mind, soft pieces of my heart on the surface of The Gulf, on the water, preocuppied and wavy, like an art on the water, it's blue, blue, the voice of an all-out blue intuition, A wind of Egean and Izmir of a Wind and the air of Izmir                                                              and not being straight of my hair The city, comes from ancient times and whispers to you The blue carries something inside of it, just like preoccupied and wavy looks: A love is remembered in the memory              wtih riven ferry tracks on the water and folks                                                                             from Salonika from somewhere that could raise with glory somewhere                   can smell like a melodrama no need a clue, It is, certainly, the heir of anicent melodrama the stream of taughts and being free Izmir, no need a clue Izmir, The city of blue. O. T. K

Nemli ve suskun mudur aklım, yüreğimin yufka yerleri Sularında körfezin, sularında dalgın ve dalgalı Sularında mavi, mavi, alabildiğine mavi bir sezginin                             çağrısı Ege’nin bir rüzgârı ve rüzgârın İzmir’i ve İzmir’in kokusu                                                    ve düz duramayışı saçlarımın Mavi Dalgın ve dalgalı bakışların içinden bir yığın şey taşır Yarılmış vapur izleri Selanik’ten bir türküyle                                                       hatırda bir aşk kalır. Tepemden bir cumhuriyet anısı sızıyor belli ki Dalgın ve dalgalıdır aklım yoksa neden bakılır kordonda              körfezden içeri körfezin derinliğini ölçer gibi Sularında mavi, mavi, ve alabildiğine mavi bir sezginin      ilk saniyeleri, yürümeyi öğrenen bir ahûdan halli Gözlerde bir derin mavi, anlamlı bir tutku meltemde Ayağımın ucuna vuran bir yosundur belki çağlar önceki                                              sevgilimin bakır rengi

Inter'siz Rail Bir pazar sabahıydı. Bir hafta öncesinden almıştım biletimi. Manisa'dan Uşak'a tren ile gidecektim. Yol hatırladığım kadarı ile beş saat sürüyordu. Sabah saat 8 sularında garda trenin gelmesini bekledim. Her zaman olduğu gibi rötar yaparak geldi. İçim kıpır kıpırdı yine de, tren yolculuklarına bayılırdım çünkü. Herhangi bir yere gitmenin en uzun yoluydu trenler ama yolda giderken başka hiçbir ulaşım yolu ile göremeyeceğiniz manzaralar armağan ediyordu size,  gün batımında kaydedilen şu saniyeler gibi: Açıkçası bana huzur veren anlardan biriydi. Trene bindiğimde fark ettim ki bulunduğum vagonun kliması bozukmuş, aylardan Temmuz olması nedeniyle de vagondaki insanlar diğer vagonlara gitmişlerdi. İnsanın içinde bir his olur da anlatamaz ya, işte o his benim için yalnız kalmakmış. Koskoca vagonda tek başıma sessiz sedasız yolculuk yapmak öyle güzeldi ki... İstediğim gibi dolaşabiliyordum ya da ağlayan bir bebeğin sesini duymak zorunda kalmıyordum ora

(ATTENTİON! THIS POST MAY CAUSE SOME SPOILER SITUATION) Eternal Sunshine of  The Harry Potter Series  Means of portraying the main ideas in Harry Potter books are very literary and powerful if we compare it to other childhood literature. I can not rule out the books inside my memory with this meaningful extraordinary story of wizardhood. We can easily sembolize such  chains of events, for instance, the movement of pure blooded wizards, in other words death eaters' order which is realy similar to over nationalist ideologies like Nazis in real world but J.K Rowling, the author, may not made this sembolizing particularly as she were writing down the books. As all we know, the popular books is not written as persistently as Harry Potter's. Harry Potter is an over-popular literature and it makes a new age in childhood literature -but I have to highlighten here that it is not a child's book- and gains an eternal life. As I've just said eternal life, let's have a l